Gidsen en egO

Gidsen en ego

Wandelen, again

Wandelen. Weerstand. Iemand meevragen. Ga toch maar. De zon schijnt.

Dus ik ga.

Onderweg begin ik al te lachen, jaaaaa, wandelen in de zon. Ik moet dat echt vaker doen. En èlke keer opnieuw zeg ik dat dus he… ahum, nu het nog doen. Jep. Check.

Ale, geparkeerd. Sjaal check, extra kousen check, waar zijn mijn handschoenen? Hoe, die lagen hier toch? Onder zetel, achter zetel, uitstappen en andere kant van de zetel nog eens tegoei bekijken. Geen handschoenen te bespeuren. Are you f*king kidding me? Zo typisch. Hahaa echt.. So me!

Oke, handen in de zak dan maar. Toeme he! Maar tis oke, de zon schijnt. En tis eigenlijk ook helemaal zo koud niet..

Een nieuwe weg en een slap in the face

Ik neem eens een totaal nieuwe weg. Eentje dat ik nog nooit genomen heb. Want ik wil in de zon wandelen. En niet diep in het bos, ahnee, want daar zie ik de zon niet.

Wandelen, ademen, een leeg hoofd. Wat kan ik toch ongelooflijk hard genieten als mijn hoofd leeg is. Geen enkele gedachte. I love it!

En ik zie, oh, ik zie een hartje in de weg. Dankje is het eerste dat in me opkomt.

Gisteren kreeg ik nog tijdens een coachingsessie de OVERDUIDELIJKE slap-in-the-face boodschap dat ik een keuze heb wat betreft mijn ego. ’t Is niet dat ik het niet wist, maar op de een of andere manier had ik DEZE boodschap overduidelijk nodig.

een spirituele stamp

Ik kies wat ik doe met dat ego. Ik heb dus een heel team van Gidsen achter mij staan. Met momenten soms echt letterlijk. Ik voel het wanneer ze er staan. En heel vaak geven ze me subtiele tekens. Mijn ego koos er bijgevolg ook heeeeel vaak voor om dit af te schrijven als: da’s toevallig, dit ziet iedereen, dat is toch zo speciaal niet, dat komt daardoor en daardoor, maar heeft niets te maken met Gidsen en Engelen enzo.. Neenee, you are not THAT special!

Tot ik dus die broodnodige spirituele stamp onder mijn gat heb gekregen. En ze kwam binnen. Miljaar ze kwam binnen.

Waar ik van hou? Van stampen onder mijn gat, die met tonnekes Liefde gegeven worden. Ik kan ze dan zonder problemen aanvaarden. En ik nam ze aan. Met Liefde. Ik voelde het in mij transformeren. Extreme dankbaarheid die met geen woorden te beschrijven vallen.

Dankbaar

Dus vandaag gaven ze mij een schouderklopje en een high five en een oogskepink. Ik zag op mijn wandelweg vandaag een hartje letterlijk in de weg en hopen veertjes, witte veertjes. En ik lachte en was dankbaar. Zo dankbaar.

Waar ben jij vandaag dankbaar voor?

Jouw beurt

Stuur me eenberichtjeen laat me zeker weten of ik je hierbij kan helpen om ook in die flow en overgave te gaan.

Liefs

Tiziana

Wil jij graag leren voelen en een eerste stap zetten hierin?

Ontdek hoe je kunt luisteren naar je eigen behoeften, zodat je niet altijd voorrang geeft aan de behoeften van anderen. Dat doe je door te leren naar je gevoel te gaan. Zo leer je grenzen stellen voor jezelf.

Ontdek & download de eerste stap gratis hier:

https://puurvrouw.be/page/vrouwelijkvuur