Van Pijn naar Kracht: van I don't FIT IN naar I am ME!
Het is 1 september 1994:
Eerste middelbaar, nieuwe school, nieuwe klas, nieuwe mensen. Alles nieuw.
Fast Forward naar juni 1995:
Heel de klas tegen mij.
OEFFFFF....
Jep, it happened, to me!
Maar wat als ik je vertel dat die pijn, die afwijzing, eigenlijk mijn toegangspoort was naar mijn grootste kracht?
HET CADEAU DAT PIJN JE KOMT BRENGEN
Heb je hier al ens efkes bij stilgestaan?
De grootste pijn die je wilt helen, die je wilt genezen, die je
- achter je wilt laten,
- die je wilt loslaten,
- die je wilt vergeten,
- die je eigenlijk gewoon simpelweg liever nooit had meegemaakt..
Die pijn, dat verdriet..
De "als ik dat niet had meegemaakt had mijn leven er veel beter uitgezien" kinda zin..
Die hebben we allemaal, toch?
Wat als die pijn, dat verdriet net jouw "vergiftigd geschenk" is? Euh, watte?
Stick with me..
LEREN DOOR PIJN
We leren als mens vaak pas echt wanneer de pijn ons dwingt te groeien.
Vergelijk het met een een simpele verkoudheid versus een hartaanval…
De een doet ons sneller in beweging brengen en actie ondernemen dat het ander… Logisch toch?
Of een zware relatiebreuk doet je toch serieus stil staan bij wat je ècht wel en zeker NIET meer wilt in een volgende relatie? Terwijl als de relatie maar blijft aanmodderen, hoef je niet echt iets te veranderen, toch?
Wel, ik stel de vraag opnieuw:
Wat als jouw grootste pijn jouw grootste uitnodiging tot jouw grootste 'magische' kracht is?
Durf je het zo eens te bekijken?
MIJN VERHAAL: de PIJN van GROEPSAFWIJZING
"Ik was zo blij dat dezelfde schoenen had gevonden. Kickers, he he.. Ze voelden een beetje raar, zagen trouwens even raar uit, maar nu gingen ze wel zien dat ik ze ook had en dat ik er bij hoorde. En ohnee, mijn haar is niet zo mooi als dat van hun. Wat een combinatie: fietsen en stijl haar willen hebben terwijl het krult. Ik haat met de fiets naar school gaan. Waarom moet ik met de fiets naar school? Ik vertrek, mooi gestijld haar, ik kom aan op school: ja, de "out of bed look" staat mij niet, laten we ’t zo maar benoemen! Dan maar spurten naar het toilet na aankomst op school en mijn haren as good as it gets te krijgen ( wat hopeloos leek)."
Maar, somehow lucky me: ik was een van vier. De vier tofste van de klas. Ale, dat vond ik toen toch… I fitted in! Ik was een blubberballetje en ik had mezelf tot een kubusje gevormd waardoor ik er bij paste. YES!! He he, middelbaar goed gestart.
En toen kwam de AFREKENING.
Vier vriendinnen werden drie tegen een en uiteindelijk de hele klas tegen mij. Dit heeft me echt nog bijna 20 jaar achtervolgd om eerlijk te zijn.
HET ‘VERGIFTIGD GESCHENK’
Door de jaren heen herhaalde dit patroon zich in verschillende vormen en situaties. Nu besef ik dat die pijn mijn uitnodiging was om mezelf te zijn, hoe eng dat ook was. Het staan voor wie ik ben, zonder me te laten beïnvloeden door de verwachtingen van anderen, bleek de sleutel.
Zei ik al dat dat eng was?
DE KRACHT VAN AUTHENTICITEIT
Terugkijkend realiseer ik me dat een van de weinige mensen uit het middelbaar die me echt zag en accepteerde voor wie ik was, nog steeds in mijn leven is.
Daar viel niets te bewijzen.
Zij zag mij en ik mocht mezelf zijn.
En de mensen die nu om me heen zijn, waarderen mij om mijn ware zelf. Als ik die hartverscheurende pijn niet had gevoeld, zou ik nooit hebben ontdekt dat mijn ware kracht altijd al binnen handbereik lag.
BESLUIT: HET CADEAU
Dusssss, als ik die verschrikkelijke, hartverscheurende pijn niet gevoeld had van de afkeuring en afwijzing van de hele klas in het middelbaar, had ik nooit gezien dat mijn uitnodiging altijd al wagenwijd open en bloot uitgespreid op de tafel heeft gelegen om MIJ te laten zien.
Om MIJ te zijn.
Om me NIET in te houden.
Om te ZIJN en te TONEN wie ik werkelijk ben.
Want, als je dit niet leert, wordt de prijs die je daarvoor betaalt, alleen maar duurder.
En die prijs, die heb ik ook betaald. Daarover later meer.
EEN VRAAG OM OVER TE REFLECTEREN:
Welke pijn, die je liever nooit had meegemaakt, is jouw puurste en meest magische kracht die jij mag gaan zien of inzetten?
Laat zeker weten wat jouw bevindingen zijn, wat jouw kracht geworden is die je hebt ingezien dankzij jouw pijn.
Wil jij graag leren voelen en een eerste stap zetten hierin?
Ontdek hoe je kunt luisteren naar je eigen behoeften, zodat je niet altijd voorrang geeft aan de behoeften van anderen. Dat doe je door te leren naar je gevoel te gaan. Zo leer je grenzen stellen voor jezelf.
Ontdek & download de eerste stap gratis hier:
--
Beluister je onze podcast al om inspiratie te krijgen om in je kracht te gaan staan?
0 Comments